Alles moet groter. Nederland was een land met honderden dorpjes en kleine gemeentes. Dat moest anders, dus voegden we vele gemeentes samen. We hadden vele kleine ziekenhuizen. Makkelijk omdat het nabij was en prettig omdat je persoonlijk behandeld werd. Dat moest anders en er kwamen gezondheidssilo's. We hadden kleine scholen, voor elke ideologie een of meer. De hoofdonderwijzer kende de kinderen bij naam en de ouders van gezicht. We hadden wijkagenten, die kenden de wijk en de mensen in de wijk.Alles moest anders. Groter was beter. De laatste twee decenia van de vorige eeuw was die van monsterverbonden, monsterfusies en grote overnames.
Van de 100 auto fabrieken die Engeland rond 1925 rijk was is er geen een meer over. althans niet zelfstandig. Van de 10tallen banken in nederland waar we 50tig jaar geleden een spaarrekening konden openen zijn er maar 5 over. Scholen tellen pas mee als de bestuurlijke laag niet een student meer bij naam kent en ziekenhuizen lijken pas goed als elke zieke deel uitmaakt van een statistiek. Willen we dit echt?
Neen, mensen voelen zich het prettigst in groepen van rond 50 personen. Dus zou een school niet groter mogen zijn dan 50tig leraren, een ziekenhuis zou moeten splitsen als er meer dan 50tig artsen werken. In een straat zouden niet meer dan 50 mensen mogen wonen en 50 straten is een dorp. Bij 50tig kunnen we kontakt onderhouden. 50tig kunnen we overzien. In 50tig kunnen we ons verdiepen, kennen we de namen, de geschiedenis, de ideeen, de wensen en de dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten